Goedlachse Erica, een blondine van bijna 77 lentes, kent het ZeeheldenKwartier van binnen en van buiten. Om te beginnen al tweeënvijftig jaar als bewoonster van een markante hoek op de Vondelstraat, met uitzicht op alles dat de wijk in- en uitgaat.
“Jarenlang hebben deze kastanjes gestáán aan de Veenkade. Nu rusten ze zacht, aan de rand van het water.” In twee zinnen schetst Rob Vreeswijk, architect en meubelmaker en tot voor kort bewoner van het Zeeheldenkwartier, de ontstaansgeschiedenis van ‘zijn’ bankjes.
“Jarenlang hebben deze kastanjes gestáán aan de Veenkade. Nu rusten ze zacht, aan de rand van het water.” In twee zinnen schetst Rob Vreeswijk, architect en meubelmaker en tot voor kort bewoner van het Zeeheldenkwartier, de ontstaansgeschiedenis van ‘zijn’ bankjes.
Van woensdag 28 juni tot zondag 2 juli viert onze wijk feest tijdens het Zeeheldenfestival. Een festival dat, meer dan welk evenement in Den Haag dan ook, draait op vrijwilligers. Een van die vrijwilligers is Michel Kester.
Het ZeeheldenNieuws is een beetje in mineur deze keer. ‘Onze’ Wim, gewaardeerd redactielid en drijvende kracht achter de website, gaat ons verlaten. Wim en het ZeeheldenNieuws zijn een beetje bij elkaar gaan horen de afgelopen tweeënhalf jaar.
Het opgeruimde atelier met muziekmachines en bewegende objecten van kunstenaar/technicus Peter van Loon staat sinds kort in de van Galenstraat. Veel spullen moesten weg van de oude stek in de Assendelftstraat, maar na vier maanden hard werken heeft hij nu een nieuwe werkruimte, vlak bij zijn huis.
Toen ik achttien jaar geleden in het Zeeheldenkwartier kwam wonen, wist ik één ding zeker: als ik ooit kinderen krijg, gaan ze naar theaterschool Rabarber. Rabarber werd in 1985 opgericht en is, na veel omzwervingen, sinds 2002 gevestigd in het pand van de oude bibliotheek aan de Bilderdijkstraat.
De neiging om te zeggen: ‘Wie kent hem niet, die man met die wilde kop dansende donkerbruine krullen die regelmatig wordt gesignaleerd in het Haagse Zeeheldenkwartier’ is groot.
In elke wijk, elke straat heb je ze. Van die mensen die iedereen kent, al is het maar van gezicht. Die met iedereen een praatje maken, ook met die oude mevrouw die nooit iemand spreekt. Ze vormen het cement van de buurt. Zo iemand is kunstenaar Hans van der Spek.
Moeder van een puberende zoon, zangeres in een succesvolle band, opticien en grafisch ontwerpster. Elise Joy Kommer is niet zomaar een Zeeheldin!
Wie Kevin Mc Peake nog niet volgt op Het is even geleden, maar we hadden ooit een heuse Hollandse primeur in ons Zeeheldenkwartier. De allereerste stoplichten in Nederland werden in onze wijk geplaatst: op de kruising van de Anna Paulownastraat met de Laan van Meerdervoort. Zo verenigt hij zijn twee grote liefdes: de fiets en de fotografie.
Toen Marius Kolff in 1984 op de Toussaintkade kwam wonen, zag hij zichzelf niet als een Zeeheld voor het leven. 32 jaar later is dat wel anders. Marius bleef niet alleen in de wijk wonen, maar ontpopte zich bovendien tot een van de actiefste bewoners van de afgelopen decennia.
Kathy Voyles mag met recht een echte Zeeheld genoemd worden. Net als Michiel de Ruyter en Abel Tasman reisde ze de hele wereld rond. Van Nieuw-Zeeland naar Londen ging ze ooit, om uiteindelijk met man en kinderen in het Zeeheldenkwartier te eindigen.
Het eind van het jaar is traditioneel de tijd van lijstjes en overzichten. Landelijk kun je natuurlijk al jaren stemmen op bijvoorbeeld de Top 2000, maar nu is er ook een echte Haagse eindejaarsverkiezing.
Zo’n tien jaar woont Mary Hessing nu in het Zeeheldenkwartier. Misschien kun je wel zeggen dat ze daarmee bijna symbool staat voor de ontwikkeling die de wijk in die tijd heeft doorgemaakt.
Britt Pols, alias PollyAnna, is een echte zeeheldin. Als klein meisje woonde ze met haar ouders in de 1e de Riemerstraat. Het gezin vertrok naar Dordrecht, waar Britt opgroeide.
